De Nederlandse goep psoriasispatienten was in mei in Ein Bokek aan de Dode Zee. 
Hieronder een verslag van een van de kuurgangers:

Voor ons de 2e kuurdag (Jessie en Thomas).
Er wordt hard gewerkt door de groep en je ziet bij iedereen al fantastische resultaten. De thuisblijvers hebben het nu ook plezierig met de mooie temperaturen in NL en ook nog moederdag.

Hotel Leonardo doet goed haar best om het ons na zo'n "werkdag" een prima diner voor te zetten. 
Ook is het fantastisch dat we nog gebruik kunnen maken van het solarium, o.a. door de inzet van Stella.
Er wordt al behoorlijk gewerkt om Ein Bokek binnen 2 jaar een nieuw aanzien te geven.
Hartegroet van de 2016 groep Ein Bokek.

 De gereserveerde tafel voor de Nederlanse groep

 

 

En toen was er Koffie...

Traditiegetrouw hadden de dames weer de koffie verzorgd en konden de mannen om 10.30 aanschuiven. 
Lang was het allemaal twijfelachtig of er wel elektrische aansluitingen waren voor de waterkokers ect. maar eigenlijk is alles nog zoals het was.
Gewoon weer erg gezellig.

Natuurlijk was het gespreksonderwerp de toekomst van het Solarium. 
Meningen en inbreng uit de Nederlandse ,Belgische en Serviëse hoek wisselden in rap tempo over de tafel. 
Heel goed om met de toekomst bezig te zijn maar laten we niet vergeten om er juist NU van te genieten.
Verder was er nog een leuk incident in de mannen wok. Ik zag een man in strandkleding een stoel bij een van onze kuurgasten weghalen. Ik gelijk in de verdediging, hè. .laat staan afblijven. Ook wilde hij gebruik maken van het bed ernaast.  Hij zei: Maar dat is mij bed!
Bleek het een Deen te zijn die daar al 2 weken lag, toen hij zijn kleren uit deed herkende ik hem pas.
We hebben er smakelijk om gelachen. 

Het zal de broom wel zijn.

 

Remsporen en Rituelen..

Zoals ik al eerder meldde wordt er in EinBokek veel (ver)bouwd zo ook aan de wegen. Er is veel nieuw asfalt en s'avonds hoor en zie je de lokale jeugd met hun bolides op de nieuwe en nog ongebruikte wegen en parkeerplaatsen scheuren, gummen en remsporen trekken.

Van een hele andere orde zijn remsporen die je soms op een zekere plaats aantreft.
Hier in Leonardo is het voor de Nederlandse kuurgroep bijna een ritueel geworden, een soort van inwijding van de kamer die pas compleet is als de "pleeborstels" zijn uitgereikt.
Dit gaat meestal ook met enig ceremonieel.
Een houder voor dit prachtige en vernuftig instrument is nog iets waar we verlangend naar uit kunnen kijken maar dat zal je moeten verdienen.
Strak aan je kuurschema houden, de dokter bezoeken en ......op tijd naar bed.
Morgen gaan we de dokter bezoeken, dus wie weet staat er daarna de fel begeerde houder.

 

De Dokter, Solarium en Herdenken

"Het is pas feest als je bij de dokter bent geweest"
Het doktersbezoek liep vandaag gesmeerd dankzij de fantastische planning van Stella.
In groepjes van vier konden we ons melden, en ja zoals je ziet ontmoeten de komende en gaande groepen elkaar en wordt het als nog een gezellig dokters bezoek.

Alles zo als het was bij het solarium, Mica en Tiki achter de kassa.
Wel al feestelijk met vlaggetjes voor het feest morgen (68 jaar de Staat van Israel) maar ook voor de dodenherdenking vandaag.

Het solarium geeft ook aandacht voor de herdenking.
Om 11.00 uur ging de sirene en ging iedereen staan.
Het is altijd weer een indrukwekkend moment dat in die twee minuten ieder even stilstaat bij de mensen die niet meer bij ons zijn.
Na zonsondergang begint eigenlijk al het feest van de onafhankelijkheidsdag (Ook wel nationale BBQ dag genoemd)

 

Jom Ha-atsmaoet

Vandaag de nationale feestdag, Jom Ha-atsmaoet. Onafhankelijksdag, geboorte van de staat Israel in 1948.
Vrede voor Israel en haar bewoners.
Eigenlijk net zoals bij ons Bevrijdingsdag wordt gevierd.
Het was vandaag een drukte van belang hier in EinBokek, overal BBQ's, door alle werkzaamheden van wegen en strand, is de ruimte wat beperkt en dus staan overal auto's geparkeerd en is het publiekestrand mud vol. Een gezellige boel dat wel.

De temperatuur liep vandaag op naar 41 graden en door de lucht van verbrand vlees zou je denken dat de mensen zich niet goed hebben ingesmeerd.

Voor ons als kuurgangers is er op het eind van de kuur ook een soort "Bevrijdingsdag feest"
We zijn dan (tijdelijk)bevrijd van onze psor en pijn. Eindelijk kunnen we ons vrij en open voelen en zonder gevoel bekeken te worden ons heerlijk te bewegen en onder de mensen te begeven. Een Bevrijdingsdag gevoel wat voor de een wat langer aanhoud dan bij een ander, maar heerlijk om ons, al is het maar tijdelijk, vrij en gelukkig te voelen.
Fantastisch dat dit mogelijk is dankzij Israel en de DodeZee.

Dat wij en het Israëlische volk maar lang van deze vrijheid mogen genieten.
Shalom van de kuurgroep 2016.

 

Lekker weer...

De temperaturen beginnen lekker op te lopen.
In de mannen wok zaten we op 49 graden en bij de dames al op 51 graden (tja....dames hè )
Aan komende dagen zal de temperatuur nog verder oplopen, dus kunnen we onze blanke borstjes nat maken ;-)
Stella nodigde ons uit om even mee naar Arad te gaan waar het meteen een stuk koeler was.
Gelijk maar wat boodschappen gedaan en op de terugweg nog even langs een mogelijk alternatief strand waar eventueel als noodoplossing, een solarium gecreëerd kan worden.
Dit is een openbaar/orthodox strand (dus gescheiden deel voor mannen en vrouwen) waar je eenvoudig nog een deel van zou kunnen afzetten om in je blootje te kunnen kuren.

Onder het genot van een ijsje hebben we hierover nog wat gebrainstormd en zijn geheel verkwikt en verfrist vol goede ideeën naar ons hotel gereden.
Heerlijk een drankje, dan de douche en klaar voor het diner.


Shabbat Shalom

 

 Het Solarium en haar "kleurrijke figuren"

Eigenlijk is er niet zoveel variatie in de wok, je hebt: wit, rood, bruin en donkerbruin , bij deze laatste kleur is het bijna tijd om te vertrekken. 
Verder veel gelig zand en witte bedden.
Maar......de echte kleur wordt vaak niet gezien.
We hebben de wok erg veel mooie kleuren van een heel ander kaliber. Mooie palmen en bloemen waar we vaak zo voorbij lopen.
Wat zou er met al dat moois gebeuren als het solarium op de schop gaat?
En zou men in het nieuw te bouwen solarium ook nog aandacht hebben voor een mooie en natuurlijke aankleding?
Ik hoop echt dat de plannenmakers iets verder denken dan alleen aan een gebouw met een zandbak en dat het voor ons ook nog eens betaalbaar blijft.

Als dat zo is verdienen ze een bloemetje van ons.

 

Kleurrijke figuren (vervolg)

Gisteren begon ik er al mee dat het solarium een kleurrijk en bont geheel is, toen wat meer de aandacht voor al wat bloeit nu wat meer dat boeit .
Dat zijn zeker de mensen, je hoort Deens, Russisch,Italiaans, Israëlisch,Duits en Nederlands.
In deze mengelmoes ontstaan de meest uiteenlopende interessante gesprekken. Weliswaar blijven de mensen van ieder land veelal bij elkaar liggen maar er ontstaan ook hele hechte vriendschappen met mensen uit andere landen. Wat het ook zo bijzonder maakt zijn de gesprekken onderling.
Er wordt niet alleen gelachen, moppen verteld en mooie sterke verhalen, maar vooral de persoonlijke gesprekken die over politiek, geloof , persoonlijke problemen en natuurlijk onze gezamenlijke vriend, psoriasis. Ieder heeft zijn ervaringen en kan de ander tips geven, natuurlijk ben je vaak je eigen eigen dokter maar een tip van een ander kan soms het verschil maken.

Kuren hier in Israel is fantastisch maar is hard werken zeker een dag als vandaag waar de temperatuurmeter vlot 52 graden aangaf. Juist de onderlinge gesprekken geeft die extra boost die we nodig hebben om de dag door te komen en onze vriendschap te verstevigen.

 

 

Uit eten en uit zweten.

Het is nog steeds super heet. De zee is heet het strand en ook achter de ventilatoren komt alleen maar hete lucht vandaan. Nog een dagje zeggen de weergoden pfffft.... 
We waren daarom blij dat we binnen bij de airco konden gaan eten.

We deden dat om Stella te bedanken voor al haar inspanningen die zij voor ons kuurders heeft gedaan. Stella wilde dat niet maar toch hebben we haar kunnen ontvoeren. Wij kuurders vinden het haast heel gewoon dat we hier als vanouds ons ding kunnen doen. 
Wat vele niet weten is dat Stella al in januari hier naar Israel kwam om met de mensen van het solarium, de Gemeente en de Israëlische psoriasisvereniging te praten om het solarium voor ons open te krijgen.
Heel wat overredingskracht was er nodig om het uiteindelijk voor elkaar te krijgen, maar is het gelukt.

Ook kleine dingen achter de schermen zoals; een fles water en wat fruit op je kamer als je aankomt (zou heel normaal moeten zijn in elk ander hotel)De "pleeborstel" ;-) en de afspraken bij de dokter met een prima afspraken schema en goede prijs.
Kortom, Stella, bedankt namens alle hier aan de DodeZee. Ja echt alle, want zowel de Denen als de Duiters hebben hier profijt van want van hun organisatie was heel weinig inbreng geweest.

Zoals ik al schreef, het was weer een bloedheet dagje, morgen nog een en dan weer naar normaal (38 graden).  De wok was na het middaguur dan ook totaal leeg. Wij hebben lekker rond het zwembad gelegen en gezwommen, daar was het redelijk goed uit te houden.

Tja....kuren is een hell of a job!

 

Na het Zout, het zoet....

 

Stella blijft ons verrassen . Met het zout van het zweet en de dooie op ons lijf, was daar ineens een ijsparty, temperaturen van 40+ en Stella had toch vier heerlijke bakken met ijs voor ons verzorgd .
Wat een welkome verrassing was , het ijs kreeg nauwelijks de kans om te smelten, zo goed smaakte dat.

 

Na deze zoete traktatie die voor sommige dames enigszins gewetens bezwaren opriepen, iets van "niet goed voor mijn lijn" maar toch de verleiding niet konden weerstaan, weer een zoutwaterbad genomen alwaar de mineralen van de DodeZee met hun gezonde werking enigszins de zaak weer in balans brachten.

Pfffff........gelukkig maar.