Dag 15: vrijdag 7 mei 2010
Na een lange nacht ging het wekkertje weer om 7 uur, wekkertje uitgezet en om 8 uur onder de douche gesprongen. Het is eigenlijk een ligbad. Daar heb ik een keer in gelegen maar toen zat ik shockingklem vast, dat doe ik dus niet meer. Voor de rest een prima kamer, goede bedden en een tv met Hebreeuwse teletekst wat natuurlijk niet opschiet.
Inmiddels aan mijn 4e boek begonnen van Hugo Borst ben benieuwt.
Vandaag was het weer bloody hot. Als je hier een ijsje koopt en je loopt naar je bed in het solarium en je ijsje is nog niet gesmolten kom je in het Guinessboek of Records, je koffie wordt nooit koud. Dat laatste is dan weer een voordeel.
Iedere dag om vijf uur is een gezellig moment. De kuurgangers komen dan uitgeblust en warm in het hotel terug. Tijd voor koffie en een melig grapje......
Morgen is het weer Shabbat en vandaag is het in Israël wat bij ons zaterdag is. Er komen veel Israelies naar het strand met tentjes en barbecueën, ze zingen en bidden tot vroeg in de morgen, hele families tegelijk, best wel grappig.
We hebben na het eten nog een borrel gedronken in de place to be. Dat is een prachtige horecatuin bij het Lot hotel en wordt gerund door een slimme Deen. Het zit stampvol maar dat is alleen op vrijdag zo want dat is de stapavond hier.
Hik ga pitten, mzzltoff.
Dag 16: zaterdag 8 mei 2010
De temperatuur is vandaag rond de 41 graden en als de wind weg valt is het bijna niet te doen, constant douchen, drinken, drinken en drinken, iedereen heeft hier geen bierbuik maar een water pens. Naar de toilet hoef je nauwelijks want alles wat je opdrinkt zweet je er zo weer uit.
Op het ogenblik is het zeer druk in het solarium. Er zijn veel Scandinaviërs, Italianen en Israëliërs bij gekomen. Het is ongekend hoe sommige eruit zien maar je ziet ze dagelijks opknappen. De dode zee ligt geloof ik ruim 400 meter onder de zeespiegel je hebt hier heel veel UV A straling. De hoge luchtdruk en de mineralen van de dode zee zijn de ingrediënten die de huid veel goed doen, echter teveel UV straling is weer kankerverwekkend op de huid, iets wat bij een aantal patiënten is voor gekomen, maar ja elk voordeel heeft hier ook zijn nadeel maar het betreft maar een klein percentage.
Met mijn huid gaat het volgens de routiniers heel goed mijn armen zijn bijna schoon alleen de zijkant van mijn lichaam heeft nog veel aandacht en zon nodig. Ik lig in een bepaalde houding zodat die plekken de nodige straling krijgen.
Om 20.00 uur zijn we naar ons restaurantje gegaan met gratis internet en vandaar stuur ik ook mijn mailtjes, de wind was gedraaid kwam uit de woestijn met gevolg dat het bijna 38 graden was en erg klam.
Toedeledoki.
Dag 16: zondag 9 mei 2010
Heeeeeeeeeeeeeet, heeeeeeeeeeeeeeeeet in mijn blote reeeeeeeeeeeeeet.
Mzzzzzzzzzzzllll Tofffffffffffffff
Dag 17 maandag 10 mei 2010
Wat een stomme dag, we gingen omdat het bewolkt was en slechts 38 graden, in de morgen naar Arad om boodschappen te doen en geld te pinnen. Ook zijn we met mijn vrienden, de cultuursnuivers (Urk) naar een opgraving van een tempel van Israel geweest. Moet je je voorstellen, op een berg, dus trappen op en de wind was zo warm dat ik het leer van mijn portemonnee rook.
Komen we daar boven en ik moet zeggen, het was wel weer heel indrukwekkend. Staat daar een Bedoeïen, die de boel kennelijk beheert, de trap aan te vegen met windkracht 5 en 36 graden.
Water naar de zee dragen noem ik dat.
Om 13.15 waren we terug in hotel en toen was het feest in 5 seconden tijd werd het donker en was ik getuige van een zandstorm die vanuit de woestijn kwam, stoelen vlogen door de lucht airco en de Electra stopte er mee. Een waas van zand en als je naar buiten keek een heel gek gezicht en de temperatuur steeg nog even naar 40 plus dus snel ramen dicht en relaxen want ook op de kamer was en bleef het erg warm ondanks de airco!!!!
Rond 17.00 uur draaide de wind en werd het weer in normaal.
De schoonmakers kunnen aan de slag.
Morgen weer een dag,
Shalom
Dag 18: dinsdag 11 mei 2010
Temperatuur blijft stijgen en het begint een sleur te worden, als ik s’middags terug komt op mijn kamer dan ben ik redelijk aan het trillen van de warmte en dat duurt dan een half uur.
Ein Bokek waar ik verblijf heeft nu zijn hoog seizoen. In juli en augustus zijn daar de warmste maanden dan loopt de temperatuur op naar ruim 55 gr maar dan is hier bijna niemand. De Dode zee heeft een temperatuur van 32 graden en al mijn kleren ruiken nu naar zwavel een vervelende lucht.
Vandaag is er iemand uit onze groep door zijn rug gegaan. Hij ging ff helpen op de markt met een pallet. Hij is een boom van een kerel maar ligt nu voor jaffa op zijn kamer en kan zich niet meer bewegen. Heel sneu allemaal.
Vandaag weer op de markt van Arad geweest blijft leuk al die handelaren die hun spulletjes kwijt willen het fruit dat we daar halen is ongelofelijk heerlijk.
De Urkers waren pas om 05.00 uur thuis want Ron, de man die door zijn rug is gegaan, was helemaal van de kaart. Er werd besloten om hem naar het ziekenhuis te brengen voor foto's. De ambulance kwam hem ophalen en de Urkers gingen mee. In Israël gaat het allemaal erg langzaam op de eerste hulp, je wil het niet weten. Het werd dus een latertje voor de boy’s.
Ben in mijn eentje naar het restaurant van de buren, het 5 sterren hotel, gegaan en heb daar een prima vorkje geprikt. Daarna lekker op tijd naar bed.
Tutti frutti
Dag 19: woensdag 12 mei 2010
Hot, hotter, hotetst!!!! pffffffffffffffffffffffffff................
Wat een dag. Ik begin weer een normale huid te krijgen. Ik zweet zo verschrikkelijk.... Lange siësta gehouden en om 18.30 naar Arad gegaan want we hebben een BBQ-tje georganiseerd met een lekker klein groepje. Bij een Russisch winkeltje vlees en andere dingen gehaald. Lekker bij het strand met een borreltje, wat prima zelf gemaakte sjaslieks en saté stokjes naar binnen laten glijden, een lekkere salade erbij..... jammie.
24.00 in mijn bedje.
Dag 20: donderdag 13 mei 2010
Vandaag thuis gebleven, is allemaal even teveel geweest. Ik loop te trillen van de hitte en mijn trombose been werkt ook niet super door de constante warmte.
Wat basketbal gekeken dat is hier voldoende aanwezig op de tv gelukkig.
Een ieder heeft hier wel een keer een fikse terugslag.
In de avond zijn we naar Arad gereden om wat boodschappen te halen. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan een Israëlische bekende van Pieter en het was weer leuk om te zien hoe ze daar wonen en leven.
Dat de laatste week is aangebroken. Dat geeft mij wel weer een push want eigenlijk ben ik er klaar mee. Het is zo ontzettend zwaar, alleen maar zonnen in een bepaalde houding en af en toe zwemmen in de dode zee die nu al 34 graden is, dus weinig verkoelend. We gaan maandag naar Eilat waar mijn broer Timo gewerkt heeft. Het is 2 uur rijden. We gaan daar zwemmen in ECHT water en kijken naar LEKKERE meiden i.p.v. al die Quasi-Modoos. Ben er nu al klaar voor.
Het is allemaal voor een reden dat ik dit doe maar hierna wil ik RUST, hoe gek dat ook mag klinken. Lekker de boel weer oppakken, back to business as usual, please, please, please.
Shalom
Dag 21-22-23: vrijdag zaterdag zondag 14-15-16 mei 2010
Weekend met weinig bijzonderheden. Tijdens de Shabbat was het druk op het strand en luidruchtig.
We hebben lekker gegeten, echter de variatie is geheel pleite, we hebben alle restaurants inmiddels 4x gehad hier in Ein Boekek.
De sfeer met de Urkers is en blijft goed en we lachen ons af en toe het apenlazarus.
Pieter is de oudste, 58 jaar, heeft een modezaak op Urk. Een man die goed kan relativeren. Hij heeft de meeste humor van de drie maakt 300 foto’s per dag en houd graag de touwtjes in handen. Qua geloof is hij de meest gematigde van de drie en kan ook op een goede manier uitleg geven over zijn opvattingen jegens het geloof en dat is knap.
Vaak hadden we het over het geloof en ook legde ik hem wel eens dilemma’s voor waar hij echter altijd op een mooie/wijze manier op kon ingaan, net zo als ik zelf heeft hij een goed relativering vermogen.
Al 30 jaar komt hij bij de dode zee en het is geweldig om zijn verhalen aan te horen over hoe het er hier vroeger hier aan toe ging en hoe het nu is.
Goede gespreken gehad met deze man die met volle teugen van het leven geniet een leider en een zeer goed mens.
Reijer is 34 een rustige jongen die lekker relaxed alles aankijkt en op zijn manier van alles geniet. Hij is pas getrouwd en de heimwee perikelen zijn de laatste week te merken en terecht.
Reijer werkt op de afslag als hoofd Technische Dienst en ik denk dat zijn werkgever geen betere kan wensen want hij is bloed serieus, als hij over zijn werk praat weet je gewoon dat hij die tent op techniek runt, ook is hij bijzonder goed algemeen ontwikkelt en weet wat er op de hele wereld aan de gang is. Lekker om mee om te gaan en te praten over het leven. Hij was onze penningmeester van de huishoudpot volgens mij heeft ie alle bonnen nog. Haha- helemaal top.
Dan hebben we Gerard, heel gelovig en een speciaal geval. Heel lief maar alles waar we het over hadden en vooral in de eerste week wordt via het geloof bekeken. Alle gesprekken waren inhoudelijk warrig vond ik, maar de laatste weken was ik daar aan gewend geraakt en dan praat het ook makkelijker, als je elkaar maar aanvoelt.
Eerlijk gezegd hij heeft een enorme dosis humor die geweldig was om mee te maken.
Gerard is ook de slankste van ons vier, maar at 5x zoveel als ons, er was geen avond dat de ober een bordje eten of bijlage hoefde af te ruimen want stofzuiger Gerard was hem voor.
Gerard werd wel eens te vroeg wakker en dan wandelde hij een paar uur naar plekjes die nog nooit iemand had gezien en op een goede morgen liep hij tegen een handgranaat aan. Pakte die slome de bom ook nog in zijn hand, hij is een tikkeltje naïef, meldge het aan de security en ontving daarvoor een mooie bedank brief en een tas vol dode zee artikelen.
Als ik heel eerlijk ben weet ik niet of ik had volgehouden zonder deze heren. Ze waren ondanks de grote verschillen met mij een geweldig gezelschap waar ik met plezier aan terug zal denken.
Een bezoekje Urk zit er aan te komen.
